Moi Drodzy!
Dzisiejsza Liturgia Słowa odkrywa tajemnicę królowania Chrystusa, ukazując ją w obrazie Pasterza i owiec doświadczających pasterskiej troskliwości swojego Pasterza-Króla. Jakże prosta, ale i bogata treść płynie z tego przesłania.
Oto staje przed nami Chrystus Pan i mówi: ?Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata? (Mt 25,34). Oto potwierdzam wam dar Mojej bliskości, ale przede wszystkim posługę oddanego, troskliwego i wytrwałego Pasterza. ?Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię? (Mt 11,28). ?Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają? (J 10,14).
?Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i nocne? Ez 34, 12)
Jakże potrzebujemy doświadczenia pełni Bożej Prawdy wyrażonej w tych słowach. Sam Bóg otwiera przed nami Swoje życie i przekonuje, że tylko w Nim i z Nim będziemy potrafili odkryć najwłaściwsze pragnienia ludzkiego serca i je zrealizować. Tylko On chce tego dla naszego dobra i nigdy nas nie zawiedzie. To właśnie Chrystus-Pasterz przekonuje nas dzisiaj, że zna nasze drogi i wie gdzie potrafiliśmy odejść, ściskając mocno w naszych dłoniach, to co wydawało się nam częścią naszego bogactwa, a świat ułatwił nam to roztrwonić. To właśnie dar Jego Miłości i Łaski, których nikt nie potrafi całkowicie wymazać z naszych serc, zachęca nas do przyjęcia Jego pomocy i pójścia na nowo za Nim. Nasz Pasterz-Król objawia się nam, jako ten, który jest Przewodnikiem, Lekarzem i Wybawcą.
Dzisiaj stajemy także z wdzięcznością, za to, że tajemnica królowania Boga wpisana jest tak mocno w dar wspólnoty oddającej swe życie Chrystusowi-Pasterzowi. Przypadające w dzisiejszą Uroczystość Święto patronalne Akcji Katolickiej w naszym kraju zachęca nas do refleksji nad posłannictwem zawierzonym we wspólnocie Kościoła każdemu z nas przez Tego, który z całą mocą dzisiaj potwierdza, że ?wszystko co uczyniliśmy jednemu z braci najmniejszych? (Mt 25,40), dotknęło przede wszystkim Jego Serca.
Jak ważne jest wierne potwierdzenie w naszej codzienności, że nasz chleb powszedni jest każdego dnia ofiarowany nam przez Boga i potrafimy być także darem cichej dobroci dla innych.
Nieocenioną siłą Bożego Królestwa jest pokorne zawierzenie naszych pragnień i podejmowanych dzieł, Temu, który wnosi radość i pokój w życie człowieka porównywanego do ?drzewa zasadzonego nad płynącą wodą? (Ps 1,3), z której czerpie uzdrowienia i radość z owoców.
Prowadząca do Królestwa Niebieskiego droga zawsze ma pewność Bożego celu i zbliża do siebie podążających pielgrzymką wiary, na której nie ma przybyszów, ale są posłańcy Boga. Jak mocno dziś brzmią słowa o zwycięstwie Chrystusa Pana, w którym doświadczamy od Miłosiernego Ojca potwierdzenia naszej godności, kiedy okrywa nas na nowo płaszczem sprawiedliwości. To właśnie ten płaszcz jest okryciem nagości ludzkich grzechów, ale także znakiem posłannictwa otrzymanego od Boga i powierzonego nam w obecnym czasie.
Królestwo Chrystusa to także gorliwa wrażliwość na słabości i upokorzenie bliźnich. Sam Pasterz, jest tym, który opatrzy, uleczy i podniesie z upadku. Jednak to my, możemy sprawić, że nie będzie potrzeby układania owcy na ramionach i niesienia do stada, bo stado się nie rozproszy i nie zapomni o słabszym, czy nie zaradnym.
Wrażliwość naszej wiary jest bramą prowadzącą do Królestwa Chrystusowego, ale także znakiem dla świata, że Ono istnieje i przynosi zwycięstwo Boga w Prawdzie, Miłości
i Sprawiedliwości. Dziękujemy dziś za bliskość i panowanie Chrystusa Pasterza i Króla. Uwielbiamy Boga za dar wspólnoty wiary i za wszystkich, którzy w tej wspólnocie są źródłem Bożych tejemnic oraz uświadamiają nam, że Chrystusowy Kościół ma nasz głos, dotyk, spojrzenie, a nade wszystko wiarę, że dla Boga nie ma nic niemożliwego!
Amen.
