Arch. poznańska. Adwentowy Dzień Skupienia.

W sobotni poranek 7 grudnia 2019 r. zebraliśmy się w kościele pw. Świętej Rodziny na dorocznym dniu skupienia, który rozpoczął się uwielbieniem Chrystusa Eucharystycznego podczas adoracji, przygotowanej przez POAK działający przy parafii.

?Choćby ci Pan dał chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, a oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: ?To jest droga, idźcie nią??.

W homilii wygłoszonej przez ks. Romana Dworackiego, Asystenta DIAK podczas mszy św. usłyszeliśmy wezwanie do gotowości głoszenia Królestwa Bożego. Liturgia słowa ukazuje konieczność oparcia życia na Chrystusie ? to On posyła uczniów i udziela im władzy, aby ich misja okazała się owocna: ?Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie?.

Ks. Dworacki przywołał również słowa encykliki papieża Piusa XI ?Ubi arcano Dei? z 1922 r., ukazujące przejawy i formy działania ?ducha apostolstwa?: ?Tej to pobożności objawem jest duch apostolstwa, szerzący się daleko więcej aniżeli dawniej, a pragnący, aby w sercach jednostek jak w rodzinie i w państwie oddawana była Boskiemu Sercu Jezusowemu należna Mu jako naszemu Królowi miłość, cześć i uległość. Do tego celu dąży się za pomocą przede wszystkim gorącej modlitwy i przykładnego życia, a potem za pomocą dobrego słowa: i pisma i innych uczynków miłosiernych. Tutaj należy także wymienić one ?dobre potykanie? czyli walkę podjętą w obronie ołtarzy i ognisk domowych, walkę różnorodną o prawa społeczności religijnej i domowej, tj. Kościoła i rodziny, z ustanowienia Bożego i natury pochodzących i o wychowanie dzieci. Dotąd w końcu należy cały zakres instytucji, komitetów i dzieł objętych nazwą akcji katolickiej, tak bardzo drogiej sercu Naszemu.?

Słowa te, jakże dzisiaj aktualne, szczególnego znaczenia nabierają w rozpoczynającym się roku liturgicznym, którego hasło ?Wielka tajemnica wiary? z mottem biblijnym: ?[?] abyście uwierzyli w Tego, którego [Bóg] posłał? (J 6,29) odnoszące się do trzyletniego programu duszpasterskiego na lata 2019-22 pt. ?Eucharystia daje życie?, wskazuje na Chrystusa Eucharystycznego, jako Tego, którego powinniśmy coraz bardziej kochać, poznawać, kontemplować i uwielbiać, by móc żyć Jego Obecnością na co dzień i zapalać tą miłością innych.

Spotkanie z Prymasem Tysiąclecia

Po przerwie na poczęstunek i filiżankę kawy, przybyły na nasze zgromadzenie gość, ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz, zaprosił nas na niezwykłe spotkanie z wielką postacią naszej historii i historii Kościoła, większości zapewne w dużym stopniu znaną osobą ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, którego beatyfikacji oczekujemy już 7 czerwca 2020 roku.

Ks. Bortkiewicz przywołał najważniejsze fakty z życia Sługi Bożego, które miały wpływ na jego późniejszą drogę i formację, podkreślając m. in. kult Matki Bożej wyniesiony z domu rodzinnego, czy wybór seminarium we Włocławku, jako silnego ośrodka życia duchowego. Również późniejsze zainteresowania, widoczne zaangażowanie w pracę społeczną, czy wybór  tematu pracy habilitacyjnej, zaowocowały chociażby zbiorem konferencji, zebranych później w książce pt. ?Duch pracy ludzkiej?.

Prelegent skupił się na największych zasługach ks. Kardynała, zwanego Prymasem Tysiąclecia, na znak hołdu i uznania jego roli w Kościele polskim i powszechnym.

  1. Przeprowadzenie reformy soborowej w polskim Kościele prelegent wymienił na pierwszym miejscu, zaznaczając tym samym wagę dzieła, dzięki mądrości Prymasa zainicjowanego i zrealizowanego bez napięć, tak widocznych w Kościele zachodnim. Ks. kard. Wyszyński umiejętnie wprowadzał zmiany soborowe, jednocześnie wzmacniając i dbając o formy tradycyjnej pobożności, w tym kultu maryjnego i kultu świętych. Udało mu się pogodzić dążenia progresistów i konserwatystów oraz ocalić i scalić w jedno nowatorstwo Soboru i tradycyjną pobożność ludową.
  2. Wpływ na pokojowy upadek komunizmu w Polsce to druga z zasług ks. Prymasa Wyszyńskiego. Uważał, że walka powinna toczyć się przede wszystkim na płaszczyźnie moralnej i duchowej, należy natomiast unikać konfrontacji i walki fizycznej. Jednocześnie Ks. kard. Wyszyński popierał ruch solidarnościowy i działania podejmowane przez ludzi Solidarności w latach 80. XX wieku. Przeciwstawiał prawa stanowione przez państwo koncepcji praw człowieka wynikających z godności osoby.
  3. Mariologia w ujęciu ks. Prymasa, jak się okazało, miała olbrzymi wpływ na najnowszą historię Polski i narodu polskiego. Trzy lata odosobnienia zaowocowały w sposób niezwykły: powstał program dla Polski ? obchody Milenium Chrztu Polski i Jasnogórskie Śluby Narodu. Wpisując się w tradycję polskiej teologii narodu, wyznawanej m.in. przez Zmartwychwstańców, C.K. Norwida, kard. A. Hlonda, uważał, że naród, jako naturalna wspólnota, jest nośnikiem wartości nadprzyrodzonych.
  4. Zasługi dla kultury materialnej to nic innego jak zaangażowanie ks. Prymasa
    w odbudowę kościołów, by w pełni ukazać spuściznę tysiącletniej historii chrześcijaństwa na ziemiach polskich.
  5. Szczególnego rodzaju świadectwem pozostają ?Zapiski więzienne?, powstałe w czasie internowania Prymasa, zawierające przemyślenia i refleksje nad sytuacją Kościoła w Polsce, które ukazują sposób myślenia kard. Wyszyńskiego.

Zbliżająca się beatyfikacja Prymasa Tysiąclecia to z pewnością okazja do przypomnienia i przybliżenia zarówno tej niezwykłej Osoby, jak i spuścizny, którą po sobie pozostawił kard. Wyszyński. Z pewnością i dziś jest dla nas inspiracją.

Beata Jańczak

2019-12-17

galeria – patrz