Zjazd rejonowy Akcji Katolickiej – Kruszewo 12 maja 2018 r.
Pochmurne niebo sobotniego poranka nie wyglądało zbyt zachęcająco, jednak w Kruszewie, gdzie zaplanowano spotkanie, słońce świeciło już pełnym blaskiem. W przepięknym, odnowionym kościele pw. Św. Wojciecha, przeżywaliśmy Eucharystię, której przewodniczył ks. bp Grzegorz Balcerek, a następnie mieliśmy okazję wysłuchać konferencji ks. kanonika Andrzeja Magdziarza, proboszcza Sanktuarium Królowej Rodzin w Lubaszu.
?Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!? (Mk 16,15)
W słowie wygłoszonym podczas liturgii ks. bp Grzegorz Balcerek wskazał na rolę apostolstwa ludzi świeckich, do którego jesteśmy powołani w szczególny sposób w czasach współczesnych. Nawiązując do kończącego się właśnie okresu wielkanocnej radości, ks. Biskup zwrócił uwagę na rolę Ducha Świętego, działającego wśród uczniów po Zmartwychwstaniu i kształtującego drogę pierwszych wspólnot Kościoła. Historia Kościoła ukazuje dzieło Ducha Świętego, który wskazuje drogę będącą odpowiedzią na wyzwanie czasu ? jak pierwsze tysiąclecie było czasem Apostołów i Doktorów Kościoła, drugie ? okresem powstania i misji wielkich zakonów, tak trzecie tysiąclecie, w którym przyszło nam żyć, ma być czasem apostolatu świeckich.
Potwierdzenie znajdujemy w dziele i dokumentach Soboru Watykańskiego II, zapoczątkowanego przez św. papieża Jana XXIII, który zbudował drogę apostolatu świeckich. Liczne wspólnoty, rozwijające się w ubiegłym i obecnym stuleciu, wskazują na istniejącą potrzebę i konieczność wykorzystania potencjału ludzi świeckich, jak również zaproponowania im form i przestrzeni działania, w których będą mogli realizować wezwanie do głoszenia Ewangelii.
Rolę świeckich w Kościele podkreślono również podczas Synodu biskupów w 1987 r., której owocem jest adhortacja ?Christifideles laici? (1988). Kościół jako wspólnota ludzi ochrzczonych i wierzących widzi szczególne miejsce laikatu w swojej działalności i funkcjonowaniu. Świeccy winni się angażować w życie wspólnoty zarówno w wymiarze powszechnym jak i lokalnym.
Akcja Katolicka również dzisiaj jest wezwana do głoszenia Chrystusa i Dobrej Nowiny o Jego Zmartwychwstaniu. Dawniejsze totalitaryzmy zastąpiły obecne dziś apostazja, obojętność religijna, konsumpcjonizm i skrajny indywidualizm. Także obecnie jesteśmy posłani: Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody (Mt28,19).
Poznając Chrystusa, żyjąc jego obecnością, człowiek nie może pozostać obojętny wobec Bożego Objawienia. Mamy być świadkami wiary, jak apostołowie Piotr i Jan: Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli. (Dz 4,19-20).
W konferencji wygłoszonej przez ks. Andrzeja Magdziarza mieliśmy okazję usłyszeć, jakie były okoliczności powstania i rozwój Akcji Katolickiej w 20-leciu międzywojennym. Pomimo wielu obaw, wynikających przede wszystkim z błędnego pojęcia o roli Akcji Katolickiej, zwłaszcza lęków przed wkroczeniem świeckich w kompetencje zarezerwowane dotąd dla duchownych i pewnego dystansu pomiędzy świeckimi i duchowieństwem, nie da się nie dostrzec znaczącej roli, jaką w owym okresie Akcja odegrała. Mając duży wkład w budowę domów katolickich, ochronek, fundując i odnawiając krzyże i figury Akcja Katolicka przyczyniła się do budowania wspólnoty parafialnej, mając wpływ na jednoczenie tychże wspólnot przez wspólne inicjatywy. Pociągało to za sobą zwiększenie poczucia przynależności do parafii oraz wzrost korzystania z sakramentów wśród wiernych. Dzięki Akcji także mężczyźni w sposób widoczny zaangażowali się w życie Kościoła.
Działanie Ducha Św. pozwoliło na otwarcie Kościoła i umożliwienie świeckim udziału w misji ewangelizacyjnej. Stali się oni współtwórcami życia parafialnego, a tym samym wzięli odpowiedzialność za budowanie wspólnoty wiary, jaką jest Kościół.
Dzisiaj także jesteśmy wezwani do ewangelizacji w naszym środowisku. Warunkiem dobrego wywiązania się z tej misji jest pogłębianie życia duchowego przez formację duchową oraz intelektualną, realizacja nauczania i posłuszeństwo Kościołowi.
Zadaniem na przyszłość będzie coraz bardziej widoczna potrzeba przejmowanie zadań, niewymagających udziału kapłana, żywy udział i zaangażowanie w życie liturgiczne parafii, ale także działalność o charakterze społecznym i politycznym.
Po jakże bogatej strawie duchowej nadszedł czas na równie ważny i zasłużony czas wspólnego biesiadowania, przebiegający w atmosferze radości dzięki życzliwości i zaangażowaniu miejscowego POAK z ks. Proboszczem na czele, ale także dyrekcji miejscowej szkoły. Po występie zespołu młodzieży szkolnej, radość znalazła wyraz we wspólnym śpiewie, a nawet chwili tańca, co pozwala wnosić, iż spotkanie należało do udanych. Spotkanie zakończyliśmy majowym nabożeństwem odprawionym przy maryjnej grocie i uczczeniem relikwii św. Wojciecha.
tekst: Beata Jańczak,
zdjęcia: Emilia Rogalińska.
patrz – galeria
